Endoprotezoplastyka jest zabiegiem chirurgicznym, który ma na celu przywrócenie choremu, uszkodzonemu fragmentowi, na przykład stawu pełnionych przez niego funkcji. W trakcie jej przeprowadzania dochodzi do wycięcia części ciała dotkniętych zmianami chorobowymi i na wszczepieniu w jej miejsce endoprotezy, czyli sztucznego stawu.
Endoprotezy stanowią więc elementy, które mają zastępować lub wspomagać utracone funkcje narządów. Są wykonywane z biomateriałów, czyli materiałów najwyższej jakości, które poza tym, że cechują się odpornością na zużycie, są w pełni akceptowalne przez organizm osoby poddawanej endoprotezoplastyce stawu lub innej części ciała. Dzięki temu zastosowanie endoprotez jest w stu procentach bezpieczne dla pacjenta. Materiały biomedyczne mogą mieć bezpośredni kontakt z tkankami organizmu. Są biozgodne, co oznacza, że nie wykazują toksyczności, a ich wpływ na system immunologiczny jest minimalny. Endoprotezy stawów wykonuje się z różnych stopów stali lub tytanu.
Jakie są rodzaje endoprotez na przykładzie endoprotez stawu biodrowego?
Wyróżnia się rozmaite warianty endoprotez wykorzystywanych w ramach endoprotezoplastyki. W przypadku sztucznych stawów biodrowych można mówić o endoprotezach całkowitych (wymieniana jest zarówno panewka, jak i głowa kości udowej), częściowych (wymianie podlega wyłącznie głowa kości udowej), cementowych (polietylowa panewka, metalowy trzpień oraz metalowa bądź ceramiczna głowa mocowana tzw. cementem), bezcementowych (panewka i główka stawu składają się z metalu i wkładki polietylowej o porowatej powierzchni), hybrydowych, związanych i niezwiązanych. Zabieg wszczepienia endoprotezy różni się więc nieznacznie w zależności od tego, jaka endoproteza zostanie wykorzystana w trakcie endoprotezoplastyki.